توکن امضای دیجیتال

توکن امنیتی

توکن امضای دیجیتال : در دنیای مدرن امروز ، همه چیز به سمت تکنولوژی سوق پیدا کرده است . برای هر موضوعی از طریف دنیای الکترونیکی روش مکانیزه جایگزین روش سنتی می شود.

در تجارت الکترونیک سعی بر این است که تمامی روش های سنتی حذف شود تا خدمات با کیفیت بیشتر ، اتلاف انرژی کمتر ، صورت بگیرد

تجارت الکترونیک به وسیله اینترنت این امکان را فراهم می کند که تجارتی بدون کاغذ و حضور فیزیکی داشته باشیم. سرعت بخشیدن به کارها ، صرفه جویی در منابع طبیعی و انسانی ، ایمن سازی کردن از بخشی از مزایای آن است .

برای این منظور بایستی بستری اطلاعاتی امنی بین شبکه ها ایجاد شده باشد.

در ایران مرکز صدور گواهی دیجیتال ،برای هرصنفی با هزینه ای معلوم و مشخص گواهی دیجیتال توکن صادر کرده است که در تختیار شرکت ها قرار گرفته است .

توکن سخت افزاری است ( مانند فلش ) که به درگاه  پورت سیستم وصل می شود.

توکن های هوشمند از امنیت بسیار بالا و هزینه کم هستند که بسیاری از مشکلات سخت افزارهای امنیتی را حل کرده است .

توکن به معنی رمز یاب هم می باشد.

توکن

توکن امضای دیجیتال : توکن برای تشخیص هویت فرد است . برای شناسایی سریع تر و بهتر فرد برای ورود به سامانه های مختلف که مانند رمز عبور کار می کند ولی با این تفاوت که تمام هویت فرد را مشخص کردئه . امنیت بالایی دارد.

داشتن یک مشخصه منحصر به فرد و احراز هویت برای فرد توسط توکن انجام شده است که در حافظه ذخیره شده است . که این حافظه قابل تغییر و دستکاری نیست و به شکلی درست شده است که به صورت باز برای دیگر کاربردها یی که ارائه می شود ، در دسترس نیست.

تا به امروز بانک های کشاورزی ، صادرات و ملی برای مشتریان امکان استفاده از توکن را فراهم کرده اند.

که هر یک از این بانک ها دارای نقاط ضعف و قدرتی در این زمینه هستند .

توکن نیاز به یک اتصال فیزیکی برای ایجاد انتقال داده های احراز هویت خودکار است. نیاز به دستگاه های ورودی میزبان ویژه خاص. علامت های امن امنیتی مرتبط شامل USB ها و کارت های هوشمند هستند.

نشانه های قطع شده: این نشانه شایع ترین و طبقه بندی شده برای احراز هویت دو عامل است و معمولا قبل از تولید داده های احراز هویت نیاز به یک PIN می باشد. از لحاظ جسمی یا منطقی به یک رایانه میزبان متصل نیست، اما داده های احراز هویت دستی وارد شده از طریق یک صفحه داخلی ساخته شده است.

توکن امضای دیجیتال

شکستن رمز “Security Token”

علامت های spSecurity در انواع مختلفی از جمله برچسب های سخت افزاری که حاوی تراشه ها، نشانه های USB هستند که به پورت های USB متصل می شوند، سیم کارت های بلوتوث بی سیم یا کلید های الکترونیکی قابل برنامه ریزی الکترونیکی که از راه دور فعال می شوند (به عنوان مثال برای دسترسی به ماشین یا آپارتمان) . خدمات تک نشانه نیز از نشانه های امنیتی استفاده می کنند تا یکپارچگی کاربران را به وب سایت های شخص ثالث وارد کند. نشانه های قطع شده به هیچ وجه به کامپیوتر یا شبکه متصل نیستند در عوض، کاربر به صورت دستی به سیستم وارد سیستم می شود. نشانه های متصل به صورت الکترونیکی و به صورت خودکار اطلاعات را به شبکه منتقل می کنند.

چگونه عمل می کند؟

علامت های امنیتی به عنوان یک روش امن تر برای دسترسی به یک سیستم حساس شبکه مانند یک حساب بانکی در نظر گرفته می شوند، زیرا آنها یک لایه امنیتی اضافی را اضافه می کنند. آنها می توانند به جای یا علاوه بر رمز عبور برای اثبات هویت مالک استفاده شوند.

شناسههای امنیتی دادههای ذخیره شده برای تأیید هویت مالکین دارند. برخی از کلید های رمزنگاری فروشگاه، یک سیستم استفاده می شود در خدمات رمزنگاری مانند Bitcoin، اما کلید باید مخفی نگه داشته شود. بعضی از رمزهای حساس به زمان استفاده می کنند که بین نشانه و شبکه هماهنگ می شوند و در فواصل ثابت بازنشانی می شوند. دیگران از بیومتریک مانند داده های اثر انگشت استفاده می کنند تا اطمینان حاصل شود که تنها صاحب نشانه امنیتی می تواند به اطلاعات محافظت شده دسترسی پیدا کند.

ضعف های امنیتی Tokens

همانند هر سیستم، نشانه های امنیتی بی عیب و نقص نیستند. اگر نشانه از دست رفته یا دزدیده شده است یا اگر مالک آن نباشد، نمی تواند برای دسترسی به یک سرویس استفاده شود. با این وجود، مالک می تواند اقدامات لازم را برای جلوگیری از از دست دادن یا سرقت، مانند قفل ها یا آلارم ها انجام دهد، و با استفاده از احراز هویت دو عاملی می تواند یک دزد را به یک دزد بی فایده تبدیل کند، که به هر دوی آنها در مالکیت مالک نیاز است (به عنوان مثال کارت بانکی) و یک قطعه دانش (برای مثال یک شماره پین) برای دسترسی به نشانه.

آدرس : تهران، میدان سپاه، خیابان خواجه نصیرالدین شرقی، کوچه غزنوی، پلاک ۲، طبقه سوم