ترفند های مذاکره

ترفند های مذاکره –
سطوح مذاکره به سطوح فردی، گروهی، سازمانی و بین المللی تقسیم بندی می شود.

ترفند های مذاکره : ساده ترین شکل مذاکره از (( سطح فردی )) اغاز می شود. زمانی که در دل با خودمان صحبت می کنیم که با(( ایا زمان اجرای یک غذایی برای من فرا رسیده است؟))یااینکه (( ایا بهتر است ازاین هفته شروع به مطالعه زبان انگیلسی کرده و در یک کلاس ثبت نام کنم. یا تا ماه اینده صبر کنم؟ )) درواقع داریم با خودمان مذاکره میکنیم. پس از مطرح شدن این سوالات، معمولا برای خود دلایل دیگری بر ضد حرف های قبلی می اوریم و فکر میکنیم که (( نه هنوز انقدر چاق نشده ام که به گرفتن نیاز باشد.))

الف) رفتار تهاجمی (مجادله یا رقابتی):

ترفند های مذاکره : این رفتار زمانی بروز می کند که افرلد یا گرو ه هایی تنها به خواسته های خود توجه کرده و خواسته طرف مقابل مورد توجه قرار می دهند. کسانی که این را در رفع تعارض انتخاب می کنند، کمتراز مواض خود عقب نشینی می کنند و بیشتر تلاش می کنند طرف مقابل را به پذیرفتن ایدهایشان ترغیب و مجاب کند.

ارباب و تهدید، تنبیه، لحن خشن، اصرار و رفتار های یک طرفه محسوب می شود. ازجمله زمانی که مذاکه تنها بر سریک موضوع بوده و جنبه های پیچیده بسیاری ندارد. درچنین شرایطی برد یکی از طرفین، جز با باخت دیگری معنی پیدا نمی کند. علاوه بر این، زمانی که فرصت کمی برای مذاکره وجود دارد، ممکن است استفده رقابتی موثر باشد.

ترفند های مذاکره

ب) تسلیم شدن (همراهی یا الزام)

ترفند های مذاکره : درصورت فرد تمایل کمی به کسب خواسته های خود نشان داده و رضایت می دهد طرف مقابل به تمام خواسته های خود دست یابد ممکن است چنین رفتاری در رفع تعارض کمی عجیب به نظر برسد، اما واقعیت این است استفاده از این تا کتیک در برخی شرلیط مزایای خاص خود را داشته و می تواند کاملا موثرباشد.

به عنوان مثال گاه ممکن است شما به نتیجه برسی که خواستتان اشتباه ی غیر منتطقی است. اکثرتجریبیات و مطالعات نشان داده اندکه در چنین شرایطی، تسلیم شدن و پذیرفتن سریع اشتباه می تواند یک راه حل مناسب باشد. همچنین ممکن است.

حفظ روابط در بلند مدت برایتان بیش از کسب منلفع کوتاه مدت حائز اهمیت باشد. بدیهی است در چنین شرایطی، نیز تسلیم شدن در مقابل خواسته های طرف مقابل می تواند یک را حل منطقی باشد. علاوه بر موارد مذکور، گاه یکی از طرفین به عنوان یک امتیاز، در مقابل طرف دیگر کوتاه امده تسلیم می شود تا در فرصت دیگری امتیاز مشابهی را از طرف مقابل طلب کند.

ج)اجتناب ( بی تحرکی )

برخی افراد در مذاکره نه تنها به خواسته های طرف مقابل توجه نم کنند، بلکه حتی خواسته های خود را نیز به دست فراموشی می سپارند. رفتاری که گاه ازان تحت عنوان رفتار انفعالی نام برده می شود.

این گونه افراد ترجیح می دهند، وجود تعارض اساسا مطرح نشود. به این امید که شاید بدون ایجاد تنش و مشکلات احتمالیتعارض موجود با گذشت زمان برطرف شود. همچنین گاه به دلیل نقص دانش و اطلاعات ممکن است طرفین درگیر در تعارض ترجیح دهند تا زمان تکمیل اطلاعات خود وارد فرایند رفع تعارض نشده و حتی وجود تعارض را نادیده بگیرند و خاموش مانده ویا هیچ کاری انجام ندهند.

جستجو برای حل مسئله ( همکاری یا همگرایی )  کسانی که از این پیروی می کنند در پی ان هستند که ضکن تامین حداکثر خواسته های خود، خواسته های طرف مقابل را نیز به طورت کامل تامیا کنند. چنین رهیافتی در مذاکره، نیازمند درک متقابل و همکاری طرفین به منظور دستیابی به خواسته هاست. در شرایطی که موضوع مذاکره بسیار پیچیده بوده و یا هیچ یک از طرفین نتوانسته باشند به تنهایی به راحل مناسبی برای رفع تعاغرض دست یابند، انتخاب می تواند اثربخش باشد و نتایج مورد انتظار برای هردو برنده را در پی داشته باشد.

و)مصالحه

در این رفع تعارض، حاضراست به بهای صرف نظر کردن از بخشی از خواسته های خود. قسمتی از خواسته های طرف مقابل را تامین نماید. به عبارت دیگر با در پیش گرفتن مصالحه، هیچ کدام از طرفین به صورت کامل به خواسته های خود صرف نظر کرده است، از انتخاب این احساس رضایت می کنند. به طور کلی هر راهبرد و مدیریت تعارض، مزایا و معایبی داردو کم و پیش برای نوع خاصی از تعارض یا موقعیتی که مناقشه در ان رخ می دهد مناسب است.